Het oudste kind
Het oudste kind van een gezin wordt anders opgevoed dan het jongste kind. Ouders vergelijken hun kinderen met elkaar. Het gevolg hiervan is dat de oudste altijd bekwaam en verantwoordelijk lijkt, terwijl de jongste dit (nog) veel minder laat zien. Hierdoor vertrouwen ouders meer op de competenties van het oudste kind. Ook moedigen zij het oudste kind vaak meer aan om zelfstandig dingen te proberen terwijl de jongste vaak te horen krijgt dat het iets nog niet kan.
Het oudste kind is een tijdlang enig kind. Het heeft alle aandacht van vader en moeder. Dan komt het tweede kind. Voor het eerst moet de oudste rekeningen houden met een broertje of zusje. Dit tweede kind wordt vaak geboren als de oudste ongeveer twee jaar oud is. Een heel ongunstig tijdstip voor het eerste kind. Net wanneer het zich voor het eerst durft te verzetten tegen de wil van ouders, wordt er een baby geboren. Hierdoor kan de oudste bang worden dat ouders hem of haar niet meer willen en een ander kind hebben gekozen. Deze onzekerheid is er niet bij ieder oudste kind, maar deze kan wel heel ver gaan. Wanneer kinderen deze onzekerheid ervaren ontwikkelen zijn vaker de behoefte om aardig gevonden te worden.
Oudste kinderen ervaren de komst van een broertje of zusje vaak als verwarrend. Ineens moeten ze omgaan met gevoelens van jaloezie, boosheid en schuld. De jaloerse gevoelens die het kind heeft ten opzichte van zijn of haar broertje of zusje kunnen leiden tot boosheid. De baby is lief, maar tegelijkertijd ook een bedreiging. Op cognitief vlak worden de oudste kinderen juist meer gestimuleerd. Doordat ze zichzelf vergelijken met het jongere broertje of zusje dat dingen nog niet kan, ervaren ze een gevoel van 'ik kan het' wat het zelfvertrouwen vergroot. Hierdoor loopt het oudste kind vaak iets voor in de motorische en verstandelijke ontwikkeling.
Het komt vaak voor dat oudste kinderen na de geboorte van een broertje of zusje terug lijken te vallen in hun ontwikkeling. Hiermee willen kinderen laten zien dat zij ook nog klein zijn en verzorging en veiligheid van ouders nodig hebben. Wanneer ouders dit gedrag zien bij hun kind, is het belangrijk om het kind wel aandacht en genegenheid te geven zoals ze dit ook bij een jonger kind doen, maar tegelijkertijd wel gedrag te eisen dat passend is bij de leeftijd waar het kind in zit. Geef het oudste kind de tijd en ruimte om te ervaren dat het nog steeds een plek in het gezin heeft.