Hij trekt zijn eigen plan

'Mag ik mijn tekst lezen terwijl ik rondloop door de klas?' vraagt een van mijn leerlingen aan mij. Direct komen er allerlei bezwaren in mij op. Rondlopen door de klas zou onrust brengen, andere kinderen zouden er last van hebben en als hij dit mocht, wilde vast iedereen dit. Toch besluit ik mijn eigen gedachten en gevoelens even te parkeren en vraag ik door. 'Waarom wil je dat?'. 'Nou' antwoord de leerling 'als jij ons voorleest, dan loop je altijd heen en weer door de klas.' Ja, daar heeft hij mij meteen te pakken, dat doe ik inderdaad. 'En nu ging ik dat dus ook eens proberen en daardoor lukte het lezen veel beter!' Blijkbaar heeft hij het al geprobeerd zonder dat ik er erg in had. Ik kijk naar de rest van de klas, ze zijn hard aan het werk en hebben het blijkbaar ook niet gemerkt. De leerling ziet mijn blik over de klas gaan en speelt hier direct op in: 'Ik beloof dat de andere kinderen hier geen last van zullen hebben!'.
Deze jongen heeft zelf een prachtig plan gemaakt. Hij probeert het optimale uit de omgeving te halen zodat hij zich beter kan concentreren. Met vallen en opstaan zoekt hij zelf uit wat hem wel en niet helpt bij zijn eigen leren. Hij heeft alleen mijn steun nog nodig. Vanuit mijn eigen gevoelens en gedachten wilde ik deze leerkans in eerste instantie gelijk van tafel vegen. Wat ben ik blij dat ik eerst heb doorgevraagd voordat ik mijn eigen mening gaf.
We maken een afspraak. De jongen mag dit een half uur proberen en dan kijken we of het werkt voor hem, maar ook voor de rest van de klas. Voordat het halfuur om is staat dezelfde jongen weer bij mijn bureau. 'Juf, wist je dat ze in Egypte niet alleen mummies van mensen, maar ook van dieren hadden? Onderzoekers hebben een mummie kat, mummie krokodil en zelfs mummie welpjes gevonden! Deze mummies liggen in de top van de piramide, omdat ze daar het dichts bij de hemel liggen.'. Ik hoef duidelijk niet meer te controleren of hij de tekst goed begrepen heeft. Ik vraag hem naar het lopend lezen. Hij reageert enthousiast 'Het werkt perfect! Ik heb zelfs de vragen over de tekst al gemaakt! Wil jij deze samen met mij controleren?'. Ik kijk naar de rest van de klas .De leerlingen zijn nog steeds net zo hard aan het werk, ieder op zijn eigen manier. Mijn lichaam vult zich met een gevoel van trots. Mijn rol in de klas veranderd steeds meer van leidend in het leerproces, naar begeleidend bij het leerproces van de kinderen. Ik vind het heerlijk!
Wat is het mooi om te zien hoe kinderen hun eigen keuzes willen en kunnen maken. Tegelijkertijd best lastig om jouw eigen denken en handelen even te pauzeren en oprecht te luisteren naar wat het kind mij probeert te vertellen. Kinderen kunnen en weten vaak zoveel meer dan wij denken. Geef ze een stem een luisterend oor en help ze om de wereld zelf te ontdekken. Zo leren zij leren met vallen en opstaan. En dan gebeurt er zoveel moois.