Laat mij alleen zijn!
In de hoek van de klas zit een meisje, helemaal alleen. Ze is rustig, bedachtzaam en lijkt wat verlegen. Ze heeft zich teruggetrokken in haar eigen fantasiewereld en sluit zich af van alle prikkels en geluiden in de klas. Wanneer andere mensen naar het meisje kijken voelen ze medelijden opkomen, dat arme meisje daar helemaal alleen. Ze proberen contact te maken en haar bij de andere kinderen te betrekken. Zij kijkt hen aan met een hulpeloze blik en slaat compleet dicht.
Niet alle kinderen hebben behoefte aan structureel contact met andere mensen. Sommige kinderen hebben juist behoefte aan hun eigen besloten tijd en ruimte. Ze functioneren niet goed in een ruimte met veel geluid en afleiding. Juist deze kinderen worden door mensen om hen heen vaak niet goed begrepen. Mensen met een andere persoonlijkheid, die zelf wel behoefte hebben aan veelvuldig contact, raken bezorgt wanneer zij zien dat het kind zich terugtrekt van de anderen. Zij reageren hierop door het kind nog meer bij de groep te betrekken. Het resultaat is een gefrustreerd en gestrest meisje dat zich alleen maar meer terugtrekt en een muur om haar heen bouwt.
Kinderen die behoefte hebben om alleen te zijn, willen niet constant met anderen mensen. Zij hebben juist baat bij een vaste, rustige plek. Deze plek geeft hen de gelegenheid om even alleen te zijn, over dingen na te denken en zich even af te kunnen sluiten van alle prikkels om hen heen. Zonder deze plek raakt het kind in de stress en zal het zich alleen maar meer afzonderen van de rest van de groep. Kijk goed hoe het kind zich op dat moment voelt en waar zijn of haar behoeftes liggen. Geef de mogelijkheid om zelf te kiezen of zij een activiteit/opdracht alleen of samen met een ander persoon willen doen. Accepteer dat het kind behoefte heeft aan tijd en ruimte voor zichzelf en respecteer dit. Met de onderstaande tips laat u aan uw kind merken dat zijn behoeften worden gezien en gerespecteerd:
Zorg voor een rustige plek waar het kind zich even terug kan trekken.
Ga met het kind in gesprek zonder veel gevoelens of lange gesprekken terug te verwachten.
Gun je kind aan het begin en einde van de schooldag eerst een momentje voor zichzelf.
Stimuleer het kind om de fantasie uit zijn hoofd te halen en ook daadwerkelijk te gebruiken.
Dring niet aan op het samen spelen of spelen in een groep.
Geef bij opdrachten de keuze om samen of alleen te werken.
Stel vragen vooraf en geef het kind ruimte en tijd om hierover na te denken.
Luister naar jouw kind. Vaak kunnen deze kinderen heel goed zelf aangegeven wanneer zij wel of geen behoefte hebben aan contact met anderen. Blijf niet pushen maar laat jouw kind juist merken dat jij begrijpt dat het even tijd voor zichzelf nodig heeft. Accepteer de ruimte en tijd die het kind nodig heeft en laat weten dat je er (op de achtergrond) altijd zal zijn.
Is het lastig te zien of uw kind moeite heeft om aansluiting te vinden of gewoon graag alleen is? Neem gerust contact met mij op.